Toen de spelerslijst voor dit seizoen en later de opstelling voor de eerste ronde binnen sijpelde moest ik toch eens mijn ogen uitwrijven. Ik had natuurlijk wel al vertelsel gehoord over een 2000+ die ergens in een diepe kerker van SK Rapid Aalter zat opgesloten, maar had nooit verwacht dat de geruchten waar bleken te zijn. Niemand minder dan de grote Yves Van Hulle had besloten een comeback te maken en koos daarvoor het Ledeganck-toernooi als zijn strijdtoneel. Werd de terugkeer er eentje door de grote poort of kroop hij na vanavond terug in zijn veilige kerker?
Hij kreeg alleszins geen hulp van de schaakgoden, want die hadden voor een zware loting gezorgd. Rapid Aalter werd gepaard tegen Eeklo 1. Op bord 1 mocht Yves het op nemen tegen Bahrija Brkic (2232), een oude bekende maar ook vooral de speler met de op twee na hoogste rating van het toernooi. De ontmoeting was hartelijk, maar de vriendelijke woorden maakten al snel plaats voor hard spel.
Er waren natuurlijk nog 3 andere borden. De ploeg van Rapid Aalter werd vervolledigd door Stijn op bord 2, Xavier op bord 3 en Stan op bord 4. The usual suspects. Zij mochten het opnemen tegen respectievelijk Gert Van Vooren (1974), Peter D’hondt (1938) en Steven Bauwens (1862). Ook voor hen een stevige opdracht.
Op bord 1 werd het spel gespeeld zoals je dat kan verwachten van twee zwaargewichten. Ze hielden elkaar heel lang in evenwicht tot Bahrija toch een voordeel kon afdwingen. De koning van Yves stond zwak en de toren en dame van Bahrija kwamen dreigend opzetten. Toen Bahrija de torens ruilde was de angel echter uit de aanval. Nog later in het spel leek Yves zelfs over te nemen met een veel actievere dame dan zijn tegenstander maar remise was het verdict. Yves was hier zichtbaar tevreden mee en we kunnen de comeback als een succes beschouwen!
Op bord 2 kwam een beetje een atypische opening op het bord. Stijn met wit speelde e4 -e5 - Pf3 - f5. Het standaard vervolg voor wit is Pxe5 maar Stijn koos voor het iets complexere exf5 – e4 – De2. Uiteindelijk kwam wit er iets beter uit, in onderstaande stelling.
We kunnen als wit hier tegen de geïsoleerde pion spelen, en dat was wellicht de enige winstkans geweest. Stijn koos echter voor f3 waardoor zwart meteen zijn e-pion kon opspelen en afruilen. The1 was hier veel beter geweest.
In onderstaande stelling koos Stijn voor de zetherhaling Lf7 – Tf8 – Lc4 – Te8 enz.. Dit omdat de stelling er gelijk uitzag en Stijn niet meer zoveel tijd op de klok had. Ook het besef dat de tegenstander wellicht de betere eindspelspeler was woog mee in de beslissing. Al bij al ook zeer tevreden met ene remise tegen een sterke speler.
Bord 3 en 4 heb ik helaas niet in detail kunnen volgen. Na een uur spelen vond ik dat we op elk bord goed stonden en groeide de hoop op een onverhoopt resultaat. De stelling van Stan op bord 4 zag er zelfs ronduit beter uit voor Stan. De tegenstander had verticaal gerokeerd, nl. pionnen op g7-g6-g5 met de koning op h7 (hoe is dat gebeurd???) en ook zijn stukken stonden actiever. Helaas zonder resultaat, Steven is gewoon ook een heel sterke speler. Ook Xavier op bord 3 ging onderuit.
Rapid Aalter verliest dus de eerste ronde van het
Ledeganck-toernooi maar neemt wel al een kleine bonus op rechtstreekse
concurrenten via de bordpunten. Uit ervaring weten we dat dit zeker een rol kan
spelen. We onthouden de succesvolle terugkeer van Yves en kijken uit naar de
tweede ronde op 24 oktober.
(verslag: Stijn Van de Velde)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten