Praten met je stukken ...

In een schaakpartij heb ik de gewoonte om in en na de openingsfase het aantal ontwikkelde stukken te tellen.  Ik probeer er dan ook voor te zorgen dat ze actief en hopelijk een nuttige opdracht krijgen toegewezen.  Actieve stukken nagaan tijdens het spel wordt een eerste keer behandeld in stap 2, dikwijls komt het thema daarna een beetje in de vergetelheid.  In de partij besprekingen probeer ik de kinderen hierop attent te maken.  Onlangs zag ik een trainingsvideo van GM Yasser Seirawan waarin hij vragen stelde aan zijn stukken...enkel schakers kunnen zoiets verzinnen.  Ik gebruik tegenwoordig ook dit idee tijdens de partijbespreking, reken er maar op dat je direct de aandacht van de leerling krijgt....  Zo ook toen ik tijdens een uitleg met één van onze kleine mannen deze benadering hanteerde.  Hij deed verwoede pogingen om zijn pion te promoveren om zo met twee dames de koning van de tegenstander mat te krijgen.  Ik vroeg hem of hij met zijn twee torens had gepraat, grote ogen (wat had ik anders verwacht ..), ik ging verder, had je gevraagd aan die twee torens of ze het leuk vonden ... dan hadden ze zeker het volgende als antwoord gegeven : nee, want ik mag niet meespelen. Hij keek mij vol ongeloof aan, 'is dat echt'.  Mooi die fantasie van een kind.  Nu hopen dat hij mij niet gek vind en hij wel stilletjes met zijn stukken praat.  By the way, hij heeft die partij gewonnen.